Wiosenny powiew uczuć
Bratek i Stokrotka
Uśmiecha się Bratek do Stokrotki
jaki Twój widok dla mnie jest słodki
ubrana jesteś w biel różem muśniętym
och!!! jestem wprost wniebowzięty
gdy promyk słonka ciebie dotyka
moje serduszko mocniej już pika
ja też chcę Ciebie przytulić mocno
uczucia często budzą się wiosną
i mnie przeszył Amor swą strzałą
raniąc na wylot kwiatowe ciało
proszę więc za tym o Twoją rękę
Stokrotko moja skróć mą udrękę
nie odmawiaj proszę Cię miła
będziesz tu ze mną kwitnąco żyła
wiesz dobrze jak o Tobie marzę
jestem gotów pójść przed ołtarze
a tenże promyk zwiąże nam dłonie
deszczyk pokropi w natury łonie
zaproszę z instrumentami pasikoniki
aby na uczcie nie brakło muzyki
a w górze będą śpiewać skowronki
do tańca zechcą prosić biedronki
powiedz ma miła co więcej trzeba
a gdy nas zerwą pójdziemy do nieba
razem nam będzie raźniej na duszy
a ta historia wszystkich poruszy.
Emilia Konicer 22.02.2014r.
Komentarze (35)
Mnie poruszyła... +++
Pozdrawiam
Wiosenny wiersz na czasie. Pozdrawiam serdecznie
Urocza bajeczka, milasek:)
Pozdrawiam:)
Kochani z całego serca dziękuję za miłe komentarze :)
Wdzięczny,urokliwy wierszyk.Pozdrawiam.
Wspaniale piękny historia sercem pisana nie jedno
serce skruszy..POZDRAWIAM.
w tęczowym spojrzeniu
słońce zobaczyć
to jak bratka i stokrotkę
na łące dzikich kwiatów
i pośród nich siedmiolatkę w:):)
Ładny wiosenny wiersz:)
Ładna bajeczka.
Pozdrawiam :)
Przeprowadzam się na łąkę, a co...:)
kapitalny wiosenny wiersz...Pozdrawiam
Bardzo wam wszystkim dziękuję za miłe komentarze :)
krzemanko dzięki :) miłego popołudnia:)
Radosna wiosenna historyjka, chyba brak odpowiedzi
stokrotki, a chciałoby się usłyszeć, jak w historii o
żabie i hipopotamie, taką krótką dwulinijkową puentkę?
Pozdrawiam:)
I poruszyła. Fajna historyjka dla dzieci. Pozdrawiam
:)
Głosuję i pozdrawiam