Wiosenny powiew uczuć

Bratek i Stokrotka

Uśmiecha się Bratek do Stokrotki
jaki Twój widok dla mnie jest słodki
ubrana jesteś w biel różem muśniętym
och!!! jestem wprost wniebowzięty

gdy promyk słonka ciebie dotyka
moje serduszko mocniej już pika
ja też chcę Ciebie przytulić mocno
uczucia często budzą się wiosną

i mnie przeszył Amor swą strzałą
raniąc na wylot kwiatowe ciało
proszę więc za tym o Twoją rękę
Stokrotko moja skróć mą udrękę

nie odmawiaj proszę Cię miła
będziesz tu ze mną kwitnąco żyła
wiesz dobrze jak o Tobie marzę
jestem gotów pójść przed ołtarze

a tenże promyk zwiąże nam dłonie
deszczyk pokropi w natury łonie
zaproszę z instrumentami pasikoniki
aby na uczcie nie brakło muzyki

a w górze będą śpiewać skowronki
do tańca zechcą prosić biedronki
powiedz ma miła co więcej trzeba
a gdy nas zerwą pójdziemy do nieba

razem nam będzie raźniej na duszy
a ta historia wszystkich poruszy.

Emilia Konicer 22.02.2014r.

autor

milasek

Napisany: 2014-03-20 Dodano: 2014-03-20 13:15:57

Ten wiersz przeczytano 3132 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Bajka Klimat Radosny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie