Wiosenny rechot żab

Frywolnie z tęsknoty za wiosną.

Wiosenka nadchodzi, pan Much bzyka Muszkę
więc idąc tym tropem pan Kaczor Kaczuszkę.
Chór zgodnie skanduje: Z naturą my pany!
Najlepszy na wiosnę jest seks rozedrgany.

Już deszcz ciepły pada i sroży się burza.
Żabunia obnaża seksowne odnóża.
Opina szortami Wenery pagórek
i stroszy po zimie wilgotny czupurek.

Ukłucie w serduszku poczuła Ropucha
szminkując usteczka od ucha do ucha.
Pudruje przed lustrem rozliczne felery
i ćwiczy swój uśmiech by był bardziej szczery.

Biust wielki podpiera biustonosz na drucie
i nadając jędrność krzyczy: Bierz kogucie!
Niejeden pan Ropuch gdy przejrzy na oczy
kiedy zrobi swoje, przez okno wyskoczy.

Wiosenną podnietę poczuł też pan Żaba.
Jest bardzo uczynny gdy kusi płeć słaba.
Co prawda ostrożnie; To przez alimenty
bo skrzek był przez niego niedawno poczęty.

Oplotły się nóżki i wilgotne łapki.
Pod listkiem dochodzą dwie zielone żabki.
Myśląc o tym wszystkim jędrność we mnie rośnie.
Nie ma jak na łonie i przy ciepłej wiośnie.

Wiosno! Gdzieżeś Ty?

autor

Barnaba

Napisany: 2015-03-15 Dodano: 2015-03-15 18:15:00

Ten wiersz przeczytano 1998 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie