Wiosenny wiatr
Rozgania chmury
gdy topi się śnieg
wyrzuca fale
na plaży brzeg
gwałtownie cichnie
walką strudzony
co dzień cieplejszy
trochę szalony
gra na gałęziach
wśród zieleni drzew
w błękit niesie
piękny ptaków śpiew
wywija w górę
podnosząc sukienki
odsłania kobiece
nogi i wdzięki
między domami
szybko przemyka
zaprasza wszystkich
do walczyka
Komentarze (44)
Dorotko, dziękuję za wizytę u mnie, dzięki za uwagę
też się zastanawiałam czy nie usunąć wiosennego.
Śliczny, rytmiczny wiersz :-) moim zdaniem w ostatnim
wersie "wiosennego" niepotrzebne, zaburza rytm a tytuł
sam mówi za siebie :-)
Cieply przyjemny w odbiorze wiersz pozdrawiam
wiej wietrzyku wiej
bo pora i czas
wiosenkę przywiej
czym prędzej do nas...
pozdrawiam pięknie:)
Ładnie o wiosennym wietrze, który daje się wyczuć na
każdym kroku. Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
ciepły, przyjemny wiersz:)
Zefirek jakiś tu ładnie zatańczył :)
Twoje marzenia są piękne i
dlatego spełniają się.
Przyjemnie wiosną powiało:)
niesforny ten wietrzyk.
Pozdrawiam serdecznie
Cieplutko i miło. Pozdrawiam Grażynko:-)
Ladnie, wiosennie i przyjemnie:-)
Lekko i jakże zwiewnie o tym wietrzyku, który tańczy
tak pięknie?
Grażynko, jak wiesz tego typu wiersze są mojemu sercu
bardzo bliskie cyt.
Rozgania chmury
gdy topi się śnieg
wyrzuca fale
na plaży brzeg
Pozdrawiam jak zawsze bardzo serdecznie i z
uśmiechem:)
Lekki,zwiewny wierszyk,jak wiosenny wietrzy.
Serdeczności Grażynko przesyłam:)
P.S zamiast topni,napisałabym topi