Wiosna:)

Widzę:

Promyczki słońca, które już nie muszą walczyć

Z chmurami by świat je zobaczył.

Widzę:

Tyle zieleni,

Tyle fiołków, krokusów, maków,

A ile mleczy

Od razu piękniejszy staję się świat.

Słyszę:

Słowika, który pieśnią swą uraduję każdego

A wróbelkowy świergot zbudzi nawet zwierzęta

Ze snu zimowego.

Słyszę:

Jak drzewa budzą się do życia,



A serce moje szybciej bije…

Bo nawet miłość

Znajduje swe miejsce i budzi się.



Dlatego, że jest tylko jedna pora roku

Gdzie tyle się dzieje:

Z człowiekiem,

Z przyrodą,

Ze światem,

A nazywa się:



Wiosna.

autor

kixi

Napisany: 2006-03-12 Dodano: 2006-03-13 15:58:20

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie