WIOSNA
Idzie wiosna ulicą, Zwiewna lekka,pachnąca. W słońcu lśni złotem, W deszczu perłami, Na niebie tęczą zachwyca. Idzie wiosna ulicą, Wabi świergotem ptaków. Niesie nam radość, Budzi nadzieję, Upaja zapachem kwiatów. Idzie wiosna ulicą, Tęskni, kocha, całuje.W oczach ma miłość, w ustach pragnienie a w sercu AMOR króluje.
Komentarze (6)
Też ją kocham,dla mnie to najpiękniejsza pora roku.
Bardzo ładny,klimatyczny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)
To Amor sprawił, że wraz z wiosną rozkwitła miłość.
Pozdrawiam:)
pięknie pokazany nastrój
przychylam się do zdania eremi
pozdrawiam:)
zgadzam się z eremi...miłego dnia.
I zrobiło się klimatycznie, nastrojowo...
Pozwolę sobie inny zapis pokazać. Nie wiem, czy
zamierzony jest ten obecny, ale narusza podstawowe
zasady gramatyki. Nigdy na końcu linijki nie zostawia
się przyimków. Przyimki są przypisane do rzeczowników
i powinny stać przed nimi, a więc na początku
kolejnego wersu.
Idzie wiosna ulicą,
Zwiewna lekka,pachnąca.
W słońcu lśni złotem,
W deszczu perłami,
Na niebie tęczą zachwyca.
Idzie wiosna ulicą,
Wabi świergotem ptaków.
Niesie nam radość,
Budzi nadzieję,
Upaja zapachem kwiatów.
Idzie wiosna ulicą,
Tęskni, kocha, całuje.
W oczach ma miłość,
w ustach pragnienie,
a w sercu AMOR króluje.
Cieplutki wiersz. Pozdrawiam serdecznie
A jakby tak rozdzielić wiersz na trzy zwrotki, każda
zaczynała by się "Idzie wiosna ulicą" itd. Byłoby
ładnie. Dobranoc