Wiosna II
Po szafirowej niebiosach głębinie
Ty ziemio rozbudzona- w poranku
rozświetla słoneczne promienie
Jest taki dzień wiosenny:
Zakwitnie kwiat czeremchy
strumyk na łące zaszemrze
trawy i kwiaty i drzewa
budzą się do życia
W którą byś nie spojrzał stronę
widzisz piekno umajone
pięknem jesteś zachwycony
Wiosno tys jak milość
po zimie wszyscy Cię
spragnieni oczekują
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.