WIOSNO NAUCZ MNIE
Wiosno naucz mnie proszę pisać
o przyrodzie i ludziach
o nowym życiu co z tobą się budzi
O wiosno co wstałaś
ze srogiej mroźnej zimy
przed którą czoło nisko pochylamy
odsłaniamy ręce zdejmujemy płaszcze
niech nas słońce ciepłem swoim miło
głaszcze
Wiosno, co radość dajesz
starcom, matkom, dzieciom
Ty co rozdzierasz chmury
by słońca było dużo
by drzewa , kwiaty i ptaki ciągle cię
chwaliły
by wzajemna miłość codziennością była
Naucz mnie proszę pisać piękne słowa
bym wszystkie pory roku odkrywał od nowa
Komentarze (58)
Oby wiosna przychyliła się do próśb!
Pozdrawiam :)
wiosna tak oczekiwana daje nam tyle mocy i radosci
wszystko widzimy w kolorach serce mocniej bije - niech
Wiosna w sercach naszych żyje- piękny wiersz:-)
pozdrawiam
O wiosno, co wstałaś
ze srogiej mroźnej zimy
przed którą czoło nisko uchylimy
odsłaniamy ręce, zdejmujemy płaszcze
niech nas słonce ciepłe swoim miło głaszcze
tak lekko i pęknie piszesz ...wiosna ma tu cudowny
wpływ ..
Piękna prośba Zyku, a może nawet - niekoniecznie
pogańska - modlitwa. - takie dłuższe i głębokie
westchnienie do Pana Boga w Jego wiosennym obliczu.
Pozdrawiam serdecznie:)
Witaj zyko:)
Wydaje się,że już umiesz pisać czytając Twój
wiersz.mam podobne domysły co Ania:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Świetny pomysł niech nas wszystkich nauczy.Pozdrawiam
serdecznie.
Ładnie.
Wiosna budząc się ze snu zimowego, zachęca ludzi do
wyjścia z domu :)+
Ładnie:) Co myślisz o małej korekcie trzeciego wersu
"o nowym życiu co z tobą się budzi"?
Czy w szóstym nie miało być "pochylimy" a w ósmym
"słońce ciepłem"? Miłej niedzieli:)
poleć i mnie wiośnie. jak już Ciebie nauczy, niech i
do mnie wpadnie.
pozdrawiam :):)
Podpinam się pod Twoja prośbę. (będzie nas już dwie)
- swoista afirmacja - ładnie - pozdrawiam :)