Wisielec

zawieszony za szyję tak wisiał nieswojo
i tam w dole widział jak się jego boją
dzieci które wychowywał gdzieś tak do przedwczoraj

pewien bezkszałtny niepokój panował w jego głowie
nie wiedział czy to źle czy może na zrowie
wyjdzie mu ta z liną gimnastyka szyi

potem za puentą błądził lecz nigdzie nie znalazł
i tak wysilał się śmiertelnie by zrozumieć zaraz
choćby sensu trochę w tym jego występku

nawet chwilę podpory nogą szukał skrycie
by przedłużyć rozmyślania nad swem marnem życiem
które to zakończył właśnie wilekim skokiem

autor

Waniewski Robert

Dodano: 2004-12-23 01:40:33

Ten wiersz przeczytano 598 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie