Witaj Neptunie
30.Cykl - Plażą Marzeń
przybył na nadmorski brzeg
pod nogami zatańczyły
ziarenka piasku na wydmach
wstrzymał oddech
pokłonił się wielkości
urzeczony głosem
wpatrzony w fale
rozczesywał jego grzywy
bosymi stopami
słony błękit cyklicznie
zmywał ślady
mewy majestatycznie
zataczały kręgi
na powitanie
a on powoli podążał
zauroczony
wzdłuż brzegów marzeń
21.06 - 22.06.2008
Pustkowo
Komentarze (32)
Chciałabym się tak zauroczyć. Podążać "wzdłuż brzegów
marzeń".Ładnie. Pozdrawiam.
Piękne marynistyczne opisy. Pozdrawiam
Piękny opis morza.
Kocham Bałtyk, nie umiem wyrazić, jak bardzo.
Och! jak pięknie! romarzyłam się!
Pozdrawiam serdecznie:)
Przeczytałam jeszcze raz i zwracam honor, jeśli chodzi
o pierwszy wers. 'Stanął na brzegu morza'
Witaj Karolu:)
i wybacz, że czytałam sobie tak;
'Przybył na nadmorski brzeg
wstrzymał oddech
ziarenka piasku na wydmach
pod nogami zatańczyły'
a dalej czytało mi się jak z nut.
Jak zwykle podziwiam i z przyjemnością czytam twoje
wiersze.
Pozdrawiam serdecznie.
Rozmarzyłam się. Pozdrawiam
Bardzo ładnie:)
Witaj! Wczoraj wędrowałam plażą od
Pobierowa-Pustkowo-Trzęsacz do Rewala...jeszcze raz
przeżywam tę trasę dzięki Twojemu, pięknemu utworowi!
Dziękuję:)
Dobrych snów!
oj, tak siła Neptuna!!, mnie urzekła i trzyma do
dzisiaj, ale to o mnie , a wiersz podoba mi się
Serdeczności
Tak, morze robi wrażenie nawet na tym, kto ogląda je
na co dzień. Pozornie niezmienne, zawsze inne.
Jego brzeg to styk powszedniości i krainy marzeń.
Wędrówkę wzdłuż tej granicy polecam każdemu.
Pozdrawiam.
Bardzo ładny wiersz,urocza plaża
i siła Neptuna.Podoba mi się.
Pozdrawiam.
Kochane Pustkowo... Też chcę tak podążać jak On!
Ukłony ;))
Bardzo obrazowo
pozdrawiam ;)
Ach to morze. ładnie nas poprowadziłeś ze swoimi
myslami.
:)