Witamy Bociana
Już wiosna nadchodzi
Zielenią się pola
Już śniegi topnieją od rana
Już dzieci spokojnie
Nie mogą usiedzieć
Chcą witać pierwszego bociana
To stara tradycja
Wśród naszej młodzieży,
Bawiono się tak przed stu laty
Kto pierwszy bociana
Na wiosnę zobaczy
Ten będzie najbardziej bogaty
Więc wszystkie dzieciaki
Gdy dzwonek zadzwonił
Wybiegły na łąkę i pole
Szukają w zaroślach,
Szukają nad rzeką
W zagrodzie, w chlewiku, w stodole
Wtem mała Marysia
Najmłodsza z gromadki
Z emocji aż tupie nóżkami
Bo właśnie słyszała
Jak para bocianów
Wesoło klekoce dziobami
To Wojtek i Kasia
Znajomi z podwórka
Wrócili na stare mieszkanie
I swoim klekotem
Oznajmić chcą wszystkim,
Że wiosna na dłużej zostanie.
Komentarze (20)
Ładnie :)))
I może coś przyniesie...
Boocian,boocian, kiszka,
Przynieś mi braciiszka!
Bardzo milutko.
Ładnie miło i wiosennie:)))
szczęśliwie
Przesympatycznie :)
Pozdrawiam :)
Takie ,,stare tradycje'' to karmelki na gorycz zwykłej
codziennej nudy.
wiosna w tym wierszu... a więc bociany drzewa krzewy i
kwiaty ... skarby natury
Wjtaj.
Bardzo, bardzo ten wiersz, przypadł mi do gustu.
Natchniony wiosną i szczebiotaniem:)
Pozdrawiam serdecznie.:)
.:)
oby taj było, jastrzu
Tak! Już bociany przyleciały.
Na łąkach ptaków nie policzę,
Lecz świadczą o nich wszak oddziały
Noworodkowe, położnicze...
po prostu palec mi się omsknął, przepraszam, już
poprawiam
fajny. (klimat wrogi??)
:) Ja też nie rozumiem dlaczego taki wpisałeś:)
jenusze.k Gratuluję spostrzegawczości