Witka...
Gdy południe masz u bramy
cały świat jest mieszany
tak jak w lesie buki wierzby
i topole jarzębiny
wszystkich tu nie zdoła wyliczyć
są i krzewy no i grzyby
runo całe i podszycie
nie zapomnij czym jest życie
życie wierzba należycie
witki bazie Wiosna marzeń
bo kraj cały wierzba góry
witka plecy i pazury...
autor
kryst...
Dodano: 2020-01-27 09:25:03
Ten wiersz przeczytano 494 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Nic z tego nie rozumiem ale fajnie się czyta.
Pozdrawiam
Ładnie i refleksyjnie "witka plecy i pazury..."
Pozdrawiam:)
Piękne są wierzby płaczące. Pozdrawiam ciepło :)
Bardzo fajnie ujęta refleksja, pozdrawiam ciepło.
Fajniste.
Witka to też taka chuda, np. kobieca ręka/dłoń.