witraze

Gotyckie witraże
w katedrach bólu pełnych
Bez grosza świętości
Płaczą do ciebie
szklanymi łzami
zeschnięte róże pod witrażem
pełnia księżyca oświetla katedrę
a martwy kapłan leży przed ołtażem
oczy wydziobane przez kruki
wszystko staje się mirażem
jeszce kopuły trzymnają ściany
a na ścianach krew zaschnięta
z rytuałów śmierci odprawianych
modlitwa niedokończona
czeka na ostatnie słowo
czeka by na świecie zapanował mrok
czeka na czasy cienia by zamknęło się koło

autor

clicku

Dodano: 2005-06-27 20:27:03

Ten wiersz przeczytano 645 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie