Wizja ..

Moje skrzydła upadają proszę chwyć mą dłoń
Razem przejdziemy przez bramę piekielnych ogni
Pokonamy nasze największe obawy, pokonamy ból
Pokonamy strach będziemy darzyć ku wolności
Będziemy razem biegać po łanach zbóż skropleni poranną rosą
I na naszych twarzach zagości najwyższy zaszczyt
Z naszych dusz wypływa nadzwyczajny duch
Nadzwyczajny, bo z nicości i podłamania
Narodził się kwiat, którego owoce będą lśnić w sercach
Będziemy ogrodem. Będziemy w niebie..

autor

lukasz_20

Napisany: 2005-01-15 Dodano: 2005-01-16 11:36:12

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie