Wizyta po dwudziestu latach w kraju

Wiersz dla syna. Przyjazd jego, to pogrzeb ojca, którego mało znał, ale przyjechał z dwoma swoimi synami, by zobaczyli dziadka.

Zadumany w życiu, zagoniony pracą,
jak każdy z was moi kochani sąsiedzi.
Dzisiaj moje oczy znów miasto zobaczą.
Niech wspomnę i na tej fontannie posiedzę.

Jestem na ostatnim z ojcem pożegnaniu.
Jego pobyt w naszym domu bywał rzadki.
Tak naprawdę, to mi ojca brakowało,
ale nigdy nie zabrakło serca matki.

Tu się urodziłem i byłem ochrzczony.
Do komunii świętej stałem wraz z chrzestnymi.
Byłem ministrantem, chórkiem urzeczony.
Na fleciku grałem z kolegami swymi.

Po przedszkolu - szkoła, potem zawodówka.
Oczywiście w Piszu, tak sobie wybrałem.
To moje marzenie, bo samochodówka,
Na końcu Technikum Rolnicze obrałem.

Praca i nauka, w polu pomagałem.
Mama mnie uczyła jak kosić i orać.
Miałem doświadczenie, w przyszłości wygrałem.
Nie było to łatwe z wszystkim się uporać.

Dobry byłem w szkole, w zawodach wspaniały.
Dyplomy, nagrody za wiedzę rolniczą.
Studia bez egzaminu. Szczęście mi sprzyjało.
Wyjeżdżam do mamy. Pojechałem z niczym.

Zaraz po przyjeździe farmy mi się śniły
i połacie winnic blisko nad Niagarą.
Moje sny prorocze wkrótce się spełniły,
bo kupiłem farmę podupadłą. Starą.

Tu praca z nauką mocno się wspierały.
Najnowsze odmiany winogron już rosną.
Winiarnia, produkcja, sklep- szybko powstały.
Radość z medalami powracały wiosną.

Patrzę na nasz domek, dzisiaj jakiś mały.
Miejsce pracy mamy - dawny Bank Spółdzielczy.
Tutaj moje nogi po klombach biegały.
Żyliśmy tu skromnie, może duchem wielcy.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2020-12-02 Dodano: 2020-12-02 23:03:00

Ten wiersz przeczytano 828 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie