Władca wszelkiego ...
Dawno temu istniał król,
Władca piękna i harmonii,
Spkoju, jak i ironii,
Kochał świat, kochał szczerze,
Nie był jak my, upiorem w operze,
Niewidzialny był dla ludzi,
Gdyż, któż Go widzi,
To się łudzi,
Łudzi szczęściem,
Łudzi smutkiem,
Łudzi pięknem,
Łudzi, lecz tylko nas, ludzi,
Smutna ta historia jest,
Gdyż widzi w niej sens,
Tylko ten, co władcą jest.
Komentarze (1)
albo każdy kto umie się postawić na miejscu takiego
władcy :) +