Własne JA
(Wiersz odkurzony)
Pogrążona w ciemnościach własnych lęków
Patrzę jak rozkwita mój ból
Dar zrozumienia zabija moją duszę
Nagie pragnienia nie doczekają
spełnienia
Nie przerwę złotej nici czasu
A jej blask oślepia zdrętwiały umysł
Samotna droga płonie
zdławionymi ironiami losu
Uświadamiam sobie, że jestem sama
Myśli zmierzają w tylko sobie znanym
kierunku
Kiedy spałam umierała teraźniejszość
Dziś wiem, że najtrudniejszą sztuką
jest odnalezienie własnego "JA"
autor
Sylwia Grudziądz
Dodano: 2007-10-21 19:50:00
Ten wiersz przeczytano 450 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ale wiesz żeby coś usunąć, przydałby się jeszcze powód
;) bo mogę zrozumieć że kogoś może obrażać, co
napisałem ;) to jednak taka miała być wymowa,
prostacka oraz wulgarna, nie wszystko musi być
przesłodzone, język polski bogaty jest w tyle zwrotów,
że czasem można sięgnąć i po te mnie cenzuralne ;)
bardziej chodziło mi tu o sam efekt, niż głębie
przekazu ;) poza tym w TV na co dzień puszczają tego
typu teksty, i jakoś nikt nie zdejmuje ich z emisji,
dlaczego ? może dlatego że nikt nikomu nie każe
oglądać czy też słuchać jeśli się nie podoba ;)
to wcale nie jest trudne,
wystarczy być tylko sobą,
prawda nie jest kalectwem,
kłamstwo zaś żadną ozdobą