Własny czar
Ja tobie chętnie daję buzi,
Tak czynią osobnicy duzi.
Tacy dorośli ponad miarę,
Ponakręcani własnym czarem.
A ty mi chętnie buzi dasz,
Przecież mnie już od dawna znasz.
Tworzymy dość pogodna parę,
Ponakręcani własnym czarem.
Razem do uczuć mamy wzięcie,
Nawet, jeżeli bywa spięcie.
Wówczas pod sąd dajemy waśnie,
Wierząc, że spór ten wnet zagaśnie.
I sobie buzi damy zgodnie,
Bo każde z nas chce trochę zmłodnieć.
A nie zestarzeć ponad miarę,
Tak nakręcany własnym czarem.
Komentarze (7)
Już nawet dzieci sobie płci dają jednak to roślina to
pewne predyspozycje bardziej mają.
Drażnisz, bez względu na wiek, dobrze że moja anie nie
czyta!
Od buzi wszystko się zaczyna:)
Najważniejsze aby rozkwitła z tego miłość:)
Pozdrawiam.
Marek
jeśli chcesz wygasić waśnie
musisz buzi dawać właśnie
życiowa mądrość :)
Jakoś nie umiem Grandzie omentować Twoich wierszy - o
ile w ogóle umiem. Wiersz - podoba mi się i "podpiął
bym się" pod kom. krzemanki.
Miłego dnia:)
Podoba mi się pochwała pozytywnego nakręcania, w
rytmicznym wierszu. Miłej soboty:)
Dobrze się czyta, a na miłość nie tylko mają
przyzwolenie młodzi. Miłego dnia.