Włóczykij
Nie wiem dlaczego
wierzbom zalotnym
wiatr ściąga suknie w kolorze złota,
zaplata dłonie, niczym warkocze,
w świat ulatuje
wieczna tęsknota.
Dziś połoninom
zmaluje psotę,
pokotem padnie trawiasta duma
i babim latem przebiegnie slalom,
chociaż czas letni
niedawno umarł.
Okradnie drzewa
z zielonych marzeń,
sprytnie w gałęziach zakłóci ciszę,
z szelestem w parze tak niespokojnie,
na końcu ziemię,
też rozkołysze.
A ja zadzieram
oczy do nieba,
podziwiam wszystkie kolory świata,
czerwienie, brązy, oranż i szarość,
chciałabym kiedyś
z wichrem polatać.
Komentarze (29)
Wiersz z klimatem, brawissimo:)
Przyrodniczo zalotny i przeuroczy :)
Podoba.
Tytuł mi nie gra z treścią (treść mi gra znakomicie).
Wiersz subtelny, więc jego imię także takie winno być.
piękny obraz jesieni z nutką tęsknoty :-)
pozdrawiam
Budowa - z podobaniem.
Urzeka mnie w wierszach prostota słowa i kunsztownie
dobrane rymy, co wcale nie jest takie łatwe, w dodatku
przez część autorów rymowane wyśmiewane. To mój konik.
a ja sobie polatałam z wiatrem po Twoich jesiennych
rymach i było mi bardzo przyjemnie.
Marzenia już szybują w górze. miło się robiło.
Pozdrawiam
Lubię kolorową jesień i też bym chciała jak te
kolorowe liście tańczyć z wiatrem :) pozdrawiam
Słowami wymalowałaś piękny obraz jesieni. Dziękuję za
odwiedziny:)Moc serdeczności wysyłam. :))
Marzenia na miarę poety i jesiennej pory. Piękny
wiersz, niebanalnie o jesieni.
Pozdrawiam serdecznie :)
Czerges, niespotykana wersyfikacja, minimalistyczne
rymy, czytelnik wtapia się w piękno jesiennych
metafor.
Miłej soboty.
Fajnie byłoby z szelmą-wiatrem pohulać, wykradać
niewypowiedziane słowa :-) Przepiękny wiersz.
Pozdrawiam :-)
Piękny wiersz. Miło poczytać.
Pozdrawiam :)
Witaj. Podoba się przekaz wiersza i piękny jego
klimat, w ramie obrazu.:)
Pozdrawiam serdecznie.:)