Wlos na niebie
Dusza ma coraz bardziej uwidoczniona
Kropla deszczu na niej splywa
Zawladniete cialo kruszy sie i boi
A wiatr nieustannie rany goi!
W oczach strach sie bardziej widzi
To dla ludzi czyms sie szydzi!
Wlos jej wiatr unosi w niebie
Gdzie ta prawda o jej biedzie?!
Deptajac po uczuciach czyichs
Zazdroscia nie widzmy...
Budzac lek w pieknej ciszy na niebie
Obudz sie a niebo sie rozjasni w Twojej
wyobrazni...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.