Wniebowstąpienie
chcę odejść stąd dostojnie
jak na człowieka przystało
w ręku chcę trzymać mój los
ciało oddam ziemi
a duszę powierzę niebu
niech ona odnajdzie drogę
do modrych rzek
płynących z ziemiosiężnych gór
poprzez zielone łąki traw
tam pośród uroczystych słów
bóg przywita mnie
nie na próżno czas spędziłam
w duszy mam wspomnień moc
którymi będę żyła
zawsze tak jak on
autor
Alexandra O.
Dodano: 2018-09-24 11:52:55
Ten wiersz przeczytano 380 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bardzo życiowo, pozdrawiam :)
Sadzę, że nie ma co się tak bardzo tam spieszyć, jakoś
ziemiosiężne góry do mnie nie przemawiają...
Dobrego wieczoru Olu życzę :)
Podziwiam