Wodnik
Czy zobaczę jeszcze raz morze
ni dojść mi ni dolecieć
przypnę oczy wyobraźni
wzburzę fale
zazielenię wodę
rozkrzyczę mewy sztormowym wichrem
chmurnie niebo zaciągnę
rozświetlę błyskawicą
może Neptun
Arką Przymierza zwiąże brzeg
i przez twoje ramiona
dłonią mnie wesprze
uniosę ciebie w uśmiechu
dolecę Wodnikiem
Komentarze (16)
Dobrze źe jesteś Amorku 18 miło mi Cię gościć.
Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia.
Ciekawe
Oj Marysiu kiedyś Neptun uniesienia mnie na falach.
Dziękuję za miły komentarz. Pozdrawiam serdecznie,
miłego wieczoru.
Przepraszam Isiu, było późno i byłam
zmęczona.odpisywałem wielu osobom. Pozdrawiam
serdecznie, miłego wieczoru.
Jeśli Neptun będzie łaskaw
wnet przybędzie Wodnik
i przeniesie na sam czubek fali rozpienionej
Dalej popłyniecie wspólnie
zachwyceni sobą
Dzięki Wena, tak się czuję. Pozdrawiam serdecznie :))
Aniu chciała bym ,ale to było dawno. Pozdrawiam
serdecznie, miłego wieczoru.
Tylko szkoda, że nie mam siły dotrzeć do morza.
Pozdrawiam serdecznie, miłego wieczoru.
Dziękuję Gabi ,pozdrawiam serdecznie iźyczę miłego
wieczoru.
Witaj Xeniu,
Pięknie, z tęsknoty za morzem. Pozdrawiam serdecznie i
życzę, miłego i pogodnego dnia. Dziękuję też za bardzo
sympatyczny komentarz, aczkolwiek nie jestem Asią, ha,
ha. Wolałabym zostać przy swoim, jako Isia:)
smutny wiersz ale ładnie napisany
miłego dnia Xeniu :))
ładnie, z pasją ( weną!) Ci po drodze.
Ile werwy i zapału w Twoim wierszu :) Pięknie .
Bronisiu co gorsza to morze mam bardzo blisko.
Pozdrawiam serdecznie
Ładnie tęsknisz Xeniu.
Dobranoc.
Pozdrawiam serdecznie:)))