Wojenne potyczki
Od wieków toczy się wojna
mojego serca z rozumem
o spojrzenie na świat
o prym nad moją duszą
Był dzień serca wygranej
ucisnął na długo wroga
lecz w końcu szczęsciem pijane
dostało cios w sam środek
Zbrukane krwią i w bólu
schowało się pod piersią
Rozum dumnie króluje
nie okazując litości
Lecz serce nie umarło
w nadzieję zapatrzone
zbiera siły by znów
zasiąść na mego życia tronie.
autor
Come-back
Dodano: 2007-04-08 15:01:13
Ten wiersz przeczytano 458 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.