Wojna Kwiatowa

Wnet wszystkie wojny będą za nami,
Kiedy się będzie strzelać kwiatami.
Strzela broń krótka -
O niezabudka,
Strzela broń długa -
Leliji smuga.
Walą moździerze -
Róże ja jeże,
A z szyn katiuszy
Tulipan ruszył.
Rzucą bombowce
Mak na grobowce.
Strzelają działa
Chabrami w pałac
Ładują czołgi
Storczyk z nad wołgi,
Myśliwce różne robią hopsztosy
I się strzelają na smolinosy,
A żadna mina krzywdy nie czyni
Bo z niej wypada sto kwiatów dyni
I zagwożdżone rakiet silosy
Tak niepozornym kwiatem komosy.
Łodzie podwodne
Tak sławy głodne
Cicho - plum plum
I salwą - anturium
Snajper z finezją
Strzela frezją
Rozkaz już wydał ważny generał
"Uzbroić dalią każdy arsenał"
I wnet meldunek przyniósł mu goniec
Przyniósł meldunek
Pełen prymulek
Mon Cher General; Des Guerres Ist KONIEC.

PS
I z radości każdy by tańczył
Bo wróg użył kwiatu pomarańczy.
I każda siostra do łez się śmieje
Bo w lazarecie ranne orchidee.
Niech wojna taka dziś nam się wyśni
Tak piękna jak Kraj Kwitnącej Wiśni.
A każda inna pod stół się schowa
Gdy świat ogarnie wojna kwiatowa.

autor

ManiekL

Napisany: 2014-07-15 Dodano: 2014-07-15 01:17:22

Ten wiersz przeczytano 829 razy

Oddanych głosów: 4

Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie