Wojna nadchodzi

część trzecia impresji weselnej

Wreszcie ,stanęły hufce naprzeciwko siebie, a był to już wiek dwudziesty pierwszy. Szatańsko-boskie potyczki, rozpoczęte wtedy, mają się już ku końcowi, tak twierdzą niektórzy, inni są jednak przeciwnego zdania. Między nimi tylko prawie wyschnięta Odra, nie trzeba cudów, by ją przejść suchą stopą.
Dawniej, to żadna przeszkoda była, zbrojni wnet by ruszyli na siebie. W ruch poszłyby siekiery, topory, samopały, Wisy i Tygrysy.
Ta wojna, wydaje się będzie inna, nie o ilość zabitych wojów, zdobytych terenów, tu dusze się liczą, a każda zdobyta,/stracona, będzie przez wodzów dokładnie liczona. Zanim się zacznie, korzystajmy z chwili i policzmy, oceńmy, czym kto dysponuje, jakie ma szanse, zadanie niełatwe.
Wschodnie siły, mają na północy, w Toruniu rycerza Rydzyka z armią liczna i groźną choć dosyć wiekową. Wkrótce zostaną powołani, bronić inne szańce. W środku, w Warszawie znajduje się dowództwo naczelne wieloosobowe, dlatego skłócone. Dowodzić siłami tu zgromadzonymi jest coraz trudniej, bo lud tu bogatszy, bardziej wykształcony, zajęty swoimi sprawami, nieskory do walki. Tu już swoje tajemne pozycje, czarcie wojsko zainstalowało. Pochody pod tęczowym sztandarem można obserwować, dziewczyny na rurach, też obraz nierzadki. Coraz więcej związków niesakramentalnych, w świątyniach coraz więcej ław świecących pustkami, taca jakby uboższa nie wieszczy sukcesów. Jeden pułk smoleński, silny i zdyscyplinowany gotów walczyć do końca ale czy to wystarczy.
Na południu jest armia łagiewnicka, dość konserwatywna, ale drze koty z komturem z Torunia.
Ocena tej siły nie wróży sukcesu, spostrzegł to również wódz Michalikiem zwany i zawarł święte przymierze z Cyrylem, który też powoli zaczyna się obawiać czarciego najazdu.
Było dwóch, którzy mogliby skutecznie stawiać czoła diabelskiej nawałnicy. Jeden, to zaledwie skromny i prawy ks. Tischner, i biskup Życiński, ale ich wódz najwyższy powołał, bo i tam ponoć jakieś rozruchy nastały.
Przejdźmy zatem do obozu przeciwnego. Tu ocenić siły prawie niepodobna. Nie ma armii na pułki dzielonej. Wodzów ziemskich nie ma nawet na lekarstwo, nikt nie rozkazuje, jeden drugiemu nic nie nakazuje. Zasadę wspólnie wyznają jedną: żyj jak chcesz i pozwól żyć innym. A dowództwo naczelne, Lucyfer i banda aniołów upadłych ciągle nakropionych winem galilejskim, więc i fantazję mają niepoślednią. Zabawiają się w wymyślaniem różnych pokus ziemskich, wesołych, przyjemnych, nie grożą ani piekłem ani niebem, proponują tylko. I to jakoś działa.
Wiadomość z ostatniej chwili: siły na wschód od Odry, w trybie pilnym powołują nową formację obronną, tworzą pułk, egzorcystów.
Jak się ta batalia skończy Bóg/Diabeł tylko wie, albo i nie.

autor

troilus

Napisany: 2012-07-29 Dodano: 2015-07-30 00:01:35

Ten wiersz przeczytano 824 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie