wojna o nas

tak bedzie lepiej ktos powiedzial mi... badz sama jesli kocha zrozumie i wroci...--> to niestety dopiero sie okaze

Coraz czesciej mysle, ze to co jest miedzy nami nie ma szans przetrwania,
ze walczymy w przegranej wojnie,
bedac na skraju sil.
Oboje zwracamy sie wtedy przeciwko sobie stajac sie wlasnymi wrogami...
Czemu tak jest, nie spotkalismy wczesniej sie,
nie obdarzyles mnie tym szalonym usmiechem, nie powiedziales kocham..

Oboje z innych swiatow,
myslacy roznymi kategoriami,
majacy odrebne poglady na zycie,
a jednak cos nas do siebie ciagnie,
moze wlasnie ta odrebnosc...

Wiem ze mnie znienawidzisz bo lubisz rozmyslac,
czuc dlugo gorzka uraze,
ale wiedz ze zawsze bede Cie kochala...

Nic sie nie zmieni nawet gdy bedziesz widzial mnie,
trzymajaca sie za reke z mezem,
tak juz musi byc- poprawnie.

W moich myslach obecny bedziesz co dzien
W snach co noc
W marzeniach wszystkie lata,
ktorych nie bedzie nam dane wspolnie przezyc..

Z bolem serca i lami w oczch, rozdarciem mysli, zegnam sie z Toba pamietajac ze byles najwiekszym mym skarbem, ktorym cieszyc dano mi sie mala chwilke.. zycie mi Cie odbiera a ja moge tylko patrzec...

autor

ewelina-plewa

Napisany: 2004-12-12 Dodano: 2008-06-01 21:11:57

Ten wiersz przeczytano 965 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie