Wołanie dziecka
Woła-mamo,
choć ona patrzy z góry.
Woła-pokaż sie,
a ona chowa się za chmury.
Woła-chodz do mnie,
a ona przecież nie może.
Woła-brak mi Ciebie,
a ona jest w niebie.
autor
Migotka12
Dodano: 2009-04-18 22:41:37
Ten wiersz przeczytano 831 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
przejmująca scena sfotografowana nieskomplikowanym,
wydawałoby się słodkim wierszykiem (uwypukla to
tragizm, o który tu chodzi)
mnie slowo lagodny najbardziej pasuje,bo choc sytuacja
dramatyczna gdyby sobie wyobrazic,choc przygnebiajaca
dobor slow lagodzi wiersz,jest delikatny,
Tyle tu dramatu i wzruszenia. Piękny wiersz.
Pozdrawiam.
Bardzo ciekawy, ładnie napisany. Ja bym osobiście
wolała jakieś mocniejsze zakończenie, taki ostatni
wers, który w pewien sposób poruszy odbiorcę, gdyż
tego wymaga tematyka. Ale ogólnie bardzo mi się
podoba;)
Bardzo wzruszający wiersz. Świetny przekaz tragicznej
myśli. Bardzo udany debiut.