Wolna...

Oddam serce człowiekowi...
Lecz złamane przez człwieka.
Teraz, gdy ty próbujesz się zbliżyć,
Moje jedyne serce ucieka...
Dziwisz mu się? Po tym, coś zrobił?
Lecz teraz ty będziesz cierpiał...
Zobaczysz jak to jest,
gdy ktoś wypomina ci wszystko,
co tylko może,
nie dając ci przy tym dojśc do słowa...
Przekonasz się wreszcie,
czym jest cierpienie.
I jak to jest
być czyjąś "zabawką".
Może wtedy się obudzisz...
Przejrzysz na oczy i zobaczysz mnie, już nie z tobą, o nie!...
Bo dość mam już tych katuszy,
słownych tortur.
Chcę teraz sama, wolna jak strzelec podążać przez życie po jego kres..
Bez ciebie...
A przez ciebie,
Bez nikogo...

Wiersz w dużej mierze tyczy się I. :/

autor

Smykolina

Dodano: 2005-05-31 19:38:37

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie