Wolontariat

Pokryty puchem na śnieżno biało
z daleka od siebie i Ciebie także
karmię łabędzie, którym się zmarzło
karma pustką świeci mi w wiadrze

Gdzie niegdzie dziecko wpada do wody
ktoś je próbuje z wody wyciągnąć
po chwili sam wpada pod lody
dziecko mu chciało portfel skrobnąć

Potem do sklepu biegnie po wódkę
po drodze gubi zawartość portfela
och jakże życie przewrotne i krótkie
jak kostka rubika nie do ułożenia

Podstawiam mu nogę, leci na ryjek
wiadrem poprawiam, to za złodziejstwo
sam biorę z ziemi solidny napiwek
wolontariusze mają pierszeństwo

autor

YARI

Napisany: 2012-01-26 Dodano: 2012-01-26 12:59:52

Ten wiersz przeczytano 5487 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie