Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Worek

Człowiek,
sam wśród ludzi,
jedyny z rasy człowieków.

Założyłam sobie worek na głowę
i czekałam na
śmierć.
Z każdą chwilą liczyłam
swój oddech,
ważąc każdy swój wdech.
To tylko eksperyment jest.

Nie widzą odmieńca,
więc krzyczy:
Nie jestem jak ludzie
jam człowiek!

Zdjęli worek mi z głowy
i powietrzem oblali
twarz.
A następnie obserwowali,
bym głupoty nie zrobiła
niczym nienormalna.
To tylko eksperyment jest!

Ludzie nie chcą zauważyć
tego innego
gatunku.
Nie widzą w nim nic
ciekawego. Mają siebie.

Znów zostawili mnie samą.
Wszystko wróciło do
normy.
Lecz w niej nie chciałam żyć!
Znów worek i udało się!!
Zauważyli że cierpię, a raczej
cierpiałam.
To tylko był eksperyment.

Lecz każdy ma swój świat,
gatunek.
Człowiek jest jednym
Z ludzi
złożonych z tylu gatunków
ile człowieków jest na ziemi.

Zostawiłaś nas!
Samolubny czyn!
Zabrałaś spokój!
Wdarłaś się w myśli!
Eksperyment się udał!
Lecz co Ci on dał?!

autor

łucjak

Dodano: 2013-05-12 23:00:38
Ten wiersz przeczytano 1025 razy
Oddanych głosów: 2
Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

marikarol marikarol

Nie wiem, czy da się wielokrotnie czytać, ale poruszył
mnie; to nie żarty, taki eksperyment... :)

maril maril

Zbyt duża dawka ludzia jak na człowieków. Ale temat
dobry, brakuje w nim jednak chociaż zachęty do
odpowiedzi.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »