Wracać?

Zejdziesz ty wreszcie z tych obłoków?
Pyta kolega mój rozsądny.
Patrzę na ciebie trochę z boku
I przyznam, jestem ciut zazdrosny.

Bo ja po ziemi twardo łażę
i ścigam się z niejednym szczurem,
a ty nie spojrzysz na mnie nawet,
jedząc migdały pośród chmurek.

Drogi kolego, ja mu na to,
nie licz, że czas tu coś odmieni.
Nie mogę, zrozum, patrzeć na dół.
Wiesz, że od lat mam lęk przestrzeni

autor

ewaes

Napisany: 2017-09-19 Dodano: 2017-09-19 17:51:29

Ten wiersz przeczytano 3023 razy

Oddanych głosów: 57

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie