Wracam...

I to jest taki cudowny, ciepły powrót, na duży plus,
pozdrawiam ciepło.

Piękny powrót.Pozdrawiam.

Tak mnie się skojarzył z pewnymi momentami Inwokacji.
Podobny nastrój takie sprawy. Na kim się właściwie
wzorować jak....... Pięknie gładko kobieco na duże
tak:))))

*wzruszająco,
oczywiście! :)

nostalgicznie, ciepło, wyruszająco...
ślicznie :)

"Wracam, za serca idąc głosem
do zapomnianych ścian i progów (...)"

nie były zapomniane - jedynie skryły się (bo życie, bo
los, ludzie... bo pośpiech, codzienność, kłody...) w
przytulnych zakamarkach duszy i serca, żeby
"przezimować"...

Mnie również ukołysał.
Pozdrawiam:)

Głosowałam wcześniej :)

Ukołysał mnie Twój wiersz... A w melodii drugiej
strofy zakochałam się wręcz :) Śliczny, liryczny...
Pozdrawiam serdecznie : )

Piękny a jednocześnie wzruszający powrót. To są zawsze
najpiękniejsze chwile gdy wraca się ludzi i
przedmiotów które pamięć utrwaliła. Duży plusik i
miłego wieczoru życzę.

Dla mnie najważniejsze jest, że wróciłaś na beja...

Sądzę, że może chodzić nie o przestrzenny powrót do
miejsc, które szczególnie wbiły się w pamięć (np.
powrót do stron ojczystych), lecz o powrót w myślach
do tych miejsc.
Z przyjemnością przeczytałem. :)

Czytałam z przyjemnością.

Życzę udanego powrotu... samo życie. Pozdrawiam

Piękny, wzruszający wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Z rozrzewnieniem przeczytałam piękny wiersz
przepełniony nostalgią...
Teraz, gdy jestem sama i nie wiem co będzie jutro
z radością wracam myślami do lat szczęśliwie
przeżytych i uśmiecham się do człowieka, który był
jedyną najprawdziwszą miłością w moim życiu.
Miłego popołudnia :)