Wracam do domu?

Teraz przez chmury, niedługo po ziemi,
Daleko bardzo, lecz blisko tak,
Przeraza prędkością żelazny ptak.
Czy jak tam osiądę?, Czy wszystko sie zmieni?
Niech ktoś podpowie bądź da jakiś znak.
Myśli tysiące, strach podniecenia,
Zaczynam sie gubić w tym stanie skupienia.
Chce zmienić sie w wodę, przeniknąć do ziemi,
Przemyśleć to wszystko jeszcze raz od korzeni.

Czy w dobra stronę mój strumień płynie?,
Czy warto przedzierać kolejna jaskinie?
W czarnych ciemnościach jak strumień po ścianie,
Ze strachem czy zbłądzę i kamieniem sie stanę.
Zamieniam sie w ogień piekielnie gorący,
Potwornie silny i wszystko niszczący,
By spalić wszystkie błądzące obawy,

Walące sie mosty...
Dla dobra sprawy.

autor

stokrotnik

Dodano: 2010-04-03 01:24:19

Ten wiersz przeczytano 770 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie