Wrażliwość
Napisany dla przyjaciolki w cierpieniu "Usta milczą- dusza krzyczy Oczy się śmieją- serce płacze"
Nikt nie dostrzega starganej głębi duszy
Gdy rzucają gęstym błotem
Prosto w źrenice oczu
Nie płaczę a rzeki łez uciekają
Jeden rzeknie zjadłeś za dużo,inny za za
mało
Spójrz na belki w Twych oczach - masz ich
tak wiele!
Ja zamknięta jestem w otchłani
cierpienia
Szlochać i płakać nie wolno,
Gorzej niż w zamkniętym areszcie karnym
Nie potrafię dłużej już ciągnąć farsy
tej
Nie potrafię,Boże zabierz mnie stąd,
Wejdź głęboko w moje serce
Wrażliwość ludzkości wymarła
Tylko nieczuli zostali wokół mnie
Boże zabierz mnie stąd,
Bo wiatr wciąż okrutnie w oczy wieje.
Wiersze nie mogą być wykorzystywane bez zgody autora.(Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 z późn. zm.)
Komentarze (8)
smutny wiersz..jesteś dobrą i wrażliwą osobą...
Ludzie z parasolami ignorancji, przechodzą obojętnie
obok deszczu cudzych łez.. +
cierpliwości słonko:)wszystko musi się wypełnić....
Poetycki opis wrażliwości. Bardzo Ci się udał!
Bardzo otwarty wiersz....nie tylko wzrusza ale ukazuje
rzeczywistość odczuć...pozdrawiam
rzucaja - rzucają,żrenice- źrenice, stad -stąd,
gęłboko- głęboko i kilka "l" zamiast "ł", brak
ogonków... treść przejmująca, smutna
Kolejne Piękne opisanie rzeczywistości, gratulacje dla
Autorki!
Ja rozumiem i są jeszcze ludzie równie wrażliwi jak Ty
więc chyba nie jest aż tak źle? Pozdrawiam
serdecznie!! :)