Wróble
Wszystkie dzieci kołyszą się na
gałęziach,
lalki na tle
ołowianego nieba
objazdowy teatr.
Ale jest jedna szyja na której
nie zacisnęła się pętla,
szczur który zdradził
i zawsze przetrwa.
Nosząc w duszy kości i popioły-
cokolwiek widział i pamiętał
pochował głęboko w sobie.
O tych bezdomnych psach i wróblach
całym brudzie i nocnych koszmarach
nikt więcej się nigdy nie dowie.
autor
Sorsha
Dodano: 2012-02-15 17:43:06
Ten wiersz przeczytano 564 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
głębokie myśli przedstawiasz......ale poklasku nie
masz przez ten swój opis na str. gł....i ja wcale nie
czekam na rewanż,,,, ....ja też nie rewanżuję się i
potępiam TWA, dlatego mało osób na mnie głosuje...już
straciłem nawet zielone piórko..ale, co tam piórka,
ważna zabawa...Pozdrawiam jak nie wiem co!
obojętny klimat podkreśla tragizm sytuacji, bardzo
dobry wiersz