Wróć.

Niczego bardziej nie chce jak ujrzeć Cię.
W pamięci mam wciąż usta Twe.
Gdy Ciebie nie ma, na tym świecie się męczę,
w strumieniu smutku klęczę.
Czuję się cieniem, który odbija Twą twarz,
ten świat ma być nasz!
Brakuję mi Twojego w drzwiach cienia,
wypowiadania przez Ciebie mego imienia.
Nie odchodź!
Nie każ mi uczyć się życia bez Ciebie,
nie potrafię być skazana na samą siebie,
potrzebują tylko Skarbie Ciebie!
Łzy me policzki wypalają,
ślady tęsknoty do Ciebie spalają.
Te noce nie przespane,
te płomienie bólu poznane,
te krzyki nad ranem szeptane,
dłoń mi swoją podaj chodźmy dalej.

autor

emicount

Dodano: 2011-01-13 12:55:24

Ten wiersz przeczytano 576 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie