Wróć i żyj
O świcie
Kiedy jeszcze płonie niebo,
I cichną sny,
Przed pierwszą myślą,
Wyruszę w podróż,
Przez senne miasto
I czarne chwile przeszłości,
W głębi serca odnajdę słowa,
Siłę na dzisiejsze pożegnanie,
Pod najgorszym z Twoich domów,
Gdzie nie ma wielkich marzeń,
Tylko gasnące znicze,
Znikam w deszczu,
Zawsze kiedy zostawiam łzy,
Pośród śpiących,
Chciałbym zostawić też złość,
Zgubić żal i już nie pamiętać,
albo pamiętać tylko o szczęściu,
Wrócić i żyć,
Znowu jestem tu sam,
Ja, moje myśli i wiatr,
Powiedz, że nie ma zła,
Uśmiechasz się odległym dniem,
A przyszłość już wcale nie kusi,
Wróć i żyj,
Gdziekolwiek,
Nawet gdybym Cię nie poznał,
Z kimkolwiek,
Nawet gdybym Cię nie pokochał,
Jakkolwiek,
Nie śnij już,
W niepojętej części czasu,
Komentarze (6)
Powiem Ci, że czuję coś ciepłego, ulotnego :)
Niezwykły wiersz.
Jest nad czym pomyśleć, dobry wiersz.
Wiersz dobry Ma w sobie przywoływanie duszy Tęsknota i
trauma Piękny i wzruszający w wymowie
nie wracają ,ale żyją w nas... i to jest pocieszające
...wiersz bardzo prawdziwie oddaje uczucia
Bardzo dobre pióro !! ...wracamy zbyt często z
dalekich podróży, po których trudno się pozbierać,
jednak coś z czasem stawia na nogi. Wszystko ma swój
początek i koniec. Wtedy pomocni są bliscy i
przyjaciele, lecz pióro rozumie nas najlepiej.
Piękny wiersz...
Tam, po drugiej stronie, życie trwa nadal...
Odchodząc, zrzucamy z siebie jedynie nasze ubrania -
ciała. Gdy wracamy - zakładamy nowe... Pozdrawiam
cieplutko i słońca w sercu życzę.