Wróciła przyroda
W krótkich spodenkach latałem
po hałdach śląskich wzgórzach
Z ich czarnych szczytów do gwiazd
sięgałem
Za widnokręgiem marzyłem o podróżach
Świat w tamtych czasach był mi nie znany
Widywałem co dzień to samo, nie było
zmiany
Kominy hut, kopalń dymiły, kopciły bez
przerwy
Szarość, bez błękitnego nieba ,stargane
nerwy
Rwałem się do nauki i innych światów
Mój świat był zatruty pyłem i gazami
Łąki za miastem, szare bez kolorowych
kwiatów
Dziś Śląsk pięknieje, brud już jest za nami
Wróciła przyroda, rozkwitły drzewa ,zieleni
pełna nisza
W konarach dziś śpiew i trele, a była
tylko cisza
Parki w barwnych rabatach, brudowi
zamknięto bramy
Noce barwne, gwiazd rój, tęsknotą do nich
uciekamy
Kochać to co bliskie, matczyne,
to mieć w sobie miłość nostalgiczną-
bez względu na czas i pobytu miejsce,
zawsze się jest przy swojej kolebce.
A kolebką to dom w którym piec z gotującą
się strawą,
dotyk matczyny rąk, i przyjaciół w krąg.
Kochać to co za oknem, znajome drzewo i
jego owoce,
kochać tych co naprzeciw patrzą z okien.
Dziś i ludzie są inni, w kolorach idą
przez życie śmiali
Jeszcze wczoraj w ciężkiej robocie i w
brudzie trwali
Przesuwam palcami klawiaturę życia i
słyszę
Moja mała ojczyzna śląska pulsującą życiem
i ciszę
Autor:knipser-slonzok
http://www.slonzok.mojezdjecia.net/blog/
Ilu z nas nie ma własnej ojczyzny, ilu?
Komentarze (8)
ja też się cieszę, że przyroda wróciła :-) bardzo
podoba mi się Twój wiersz słonzoku :-)
Piękne przemyślenia Ślonzoku :)
Pozdrawiam
Jak zwykle tutaj wzruszajaca opowiesc.Tym
razem o piekniejacym Slasku.Kopalnie zamknieto
"wrocila przyroda, rozkwitly drzewa,zieleni pelna
nisza"Pieknie.!Az chcialoby sie odwiedzic pana ,Panie
Slazaku!!!
Wzruszyłeś mnie. Tak samo jak ty widzę moje Zabrze.
Powodzenia.
Wiersz pełen uczuć do rodzinnych stron, opis przyrody
w małej ojczyźnie wzrusza :)
Pięknie lirycznie z uczuciem,,pozdrawiam++
witaj przyjacielu ...choć jeszcze mieszkam w swej
kolebce życia swego ....choć już nie dobrego ale
schorowanego ..ale cieszę się i z tego ...ale mam ..i
to prawda ..ile jest takich ludzi błądzących po
świecie ....ciepło bije od wiersza ..jak nie wiem
..tak jak od ciebie drogi autorze ....pozdrawiam
ciepło
A najważniejsze, że ciepło wraca i tli się w całym
wierszu. Pozdrawiam.