WRZESIEŃ

Nie wiem dlaczego nie wierzymy,
nie wierzymy w magię,
nie wierzymy w cuda.
Nie wiem dlaczego nie marzymy,
nie marzymy o czułości,
nie marzymy o miłości.

Dlaczego marne się wydają
te wszystkie wiersze
przez bardów napisane
i nie widzimy sensu
w tym żeby innym
być oddani.

Jak to możliwe,
że akurat brak miłości
wydał ci się właściwy?
Jak to możliwe,
że próbowałaś zgubić
piękno naszych dni
i zapomniałaś,
że wrzesień był świadkiem
spotkania naszych dłoni?

Spójrz, jesteśmy teraz
jak ten płynny miesiąc
pół lata, pół jesieni
niby miłość świeci
ale z duszy
spadają liście.

autor

Karol Pielgrzym

Napisany: 2004-09-02 Dodano: 2006-10-29 21:13:18

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie