Wrzesień
Chodzi wrzesień po świecie,
z babim latem pod rękę,
nicią pajęczą plecie,
tęsknota tuli serce.
Za latem co odchodzi
razem ze śpiewem ptaków,
w skrytym marzeń ogrodzie
zrywam naręcze kwiatów.
Chwytam bukiet w swe dłonie,
mocno tulę do siebie,
chcę by stale był przy mnie,
budząc lata wspomnienie.
/EN/
Komentarze (64)
miło było przeczytać
Do lata wraca się chętnie, choć jesień także bywa
piękna i nastrojowa...
Serdeczności, Isano :) B.G.
Pierwsza strofa jest tak zgrabna, że aż się chce
czytać dalej. Reszta na szczęście nie zawodzi.
Eluś - tematycznie słodko i wszystko na TAK, ale mam
malutkie "ale". Wg mnie - musisz liczyć sylaby albo
poczytać głośno przed wstawieniem, bo popatrz:
3 strofa 1 wers = 6
a wszędzie po 7
i aż się prosi aby dodać tam "swe"
------------
a aura wkoło wiersza - cieplusia i dlatego zasłużył na
plusa.
Przepiękny... Jak para zakochanych z bukietem
wspomnień :) Pozdrawiam ciepło.
Miło się czyta taki ciepły wiersz. A jesień z babim
latem właśnie ma do nas zawitać w tych dniach.
Pozdrawiam z uśmiechem:)
Ujmujacy wiersz, polubilem go od razu...
Lubię babie lato.
Te fruwające po niebie.
Jesień też piękna może być,
tak jak opisana w tym wierszu.
Pierwsza zwr.całkiem fajna.
Druga zwr.jeszcze trzyma temat.
Trzecia zwr.już bez wiary.
Szkoda-pomysł dobry na dłuższy wiersz.
Pozdrwiam.
uwielbiam takie klimaty...
pozdrawiam:)
Ładnie, ciepły wrzesień to ja lubię, byleby nie
słotny,
pozdrawiam Elu wieczornie.
Pięknie i kolorowo z bukietem kwiatów:)
Pozdrawiam
wrzesień to mój ulubiony miesiąc.
Elżbieto, wrażliwość Twojego serca ukazuje Twoją
duszę,żegnającą obrazy lata,resztki kwiatów. Chociaż
jeszcze pogrzeje słońce musimy się powoli pogodzić z
usypiającym ogrodem, brakiem barw które tuliły oczy.
Ślicznie Elżbieto, pozdrawiam, życzę miłej, spokojnej
nocy.
Piękny ten wrześniowy bukiet :)
Pozdrawiam serdecznie.