wrzesień

I znów jest wrzesień, Erato
Zapach ognisk w powietrzu, krótkie dni
Zamglone poranki, które tak lubisz, tato
Oczy zamglone przez łzy

Jedenasty rok mija powoli
Już tyle czasu minęło, tatusiu mój...
Czy ty wiesz... to ciągle boli
Myślałam, że odszedł tamten ból

Erato... tyle jesieni przed nami było
Tyle pięknych, białych zim
Aż trudno uwierzyć, że coś się skończyło
I coraz trudniej z tą wiarą żyć

I znów jest wrzesień, Erato
W powietrzu unosi się zapach mgły
a Ty tego nie widzisz, tato
Choć przecież mogłeś jeszcze żyć...

Przyjacielowi, mistrzowi... Non Omnis Moriar, Erato

autor

vampiria_666

Dodano: 2010-09-16 23:13:27

Ten wiersz przeczytano 1051 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie