Wrześniowy poranek
wrześniowy poranek
gładzi twarz
wskrzeszoną ostatecznością
pod powiekami
z mleczną mgłą
błąka się po ogrodzie
wrażliwy wiatr
jak wróbel
podróżuje po szarym niebie
niebieskim wzrokiem
niby śpiące astry
wygląda przez okno
autor
elka
Dodano: 2019-09-18 16:30:19
Ten wiersz przeczytano 1258 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Ani mi się śniło we wrześniu o Świętach
a mi trzeba teraz przed nim przyklękać.
Wesołych Świąt Elu z perspektywy kwartału uff!
jest pięknie
pozdrawiam z uśmiechem
Pomału kończą się wrześniowe poranki a szkoda bo były
takie urocze jak w Twoim wierszu :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękne i przyrodnicze.
Krótki, dobry, nastrojowy wiersz. Bardzo ma tak.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny poranek. Pozdrawiam. Dziękuję za odwiedziny.
uroczy rozmarzony poranek:-)
pozdrawiam
błąka się po parku, spotkałam go na spacerze.
Piękny ten poranek u mnie w Chorzowie jest właśnie
taki, pozdrawiam słonecznie :)
Bardzo mi się podoba klimat wiersza...pozdrawiam;)
Witaj.
Rześki wrześniowy poranek, w przyrodzie, jak świeży
oddech.
Podoba się wiersz i jego klimat.
Pozdrawiam serdecznie.;)
Można popłynąć w zamyśleniu... pozdrawiam
Dzięki, pozdrawiam
Uroczy poranek :)
Pozdrawiam.
Taki to urok bliskiej jesieni,
poranki cieszą ale też straszą,
że na zimowe zechcą się zmienić,
zima to raczej gorsze ladaco...
Fajny wiersz. Serdecznie pozdrawiam
życząc miłej reszty dnia :)