Wschód słońca
Myślę o tym co wczoraj
o bólu radości
czuwam do rana
długopis udaje klawiaturę
beznadziejnie naiwny
dobrze że chociaż
jest papier
jutro pójdę i sprzedam
marzenia za sny
lampka wina
i zdyszany budzik
już piąta rano
niewyraźnie widzę rozmazany
drżący obraz postaci
to zjawa?
nie tak wygląda
samotność? przez łzy
autor
m13m1
Dodano: 2012-04-09 01:05:29
Ten wiersz przeczytano 516 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Niewyraźnie, rozmazany, dublują się. Wiersz z
klimatem, szkoda, że taki smutny :)
Wzruszający, bardzo smutny obraz samotności człowieka
Samotność smutną ma twarz...+++)
Pozdrawiam...
W wierszu jest krzyk Dramatyczny klimat ma refleksja
Dlaczego jestem samotny! Wiersz mówi Dobry Pozdrawiam
ciepło
Kto nie boi się siebie, nie boi się samotności!
Pozdrawiam!