WSKAZÓWKA
jak pachnie las...latem :)
Trzeba iść prosto
Tam gdzie stare dęby
Zielonych liści dłonie
Unoszą do nieba.
Przejść przez niedostępnych
Chaszczów myśli
Znaleźć kamień zapomnienia.
I stary pień obdarty ze złudzeń
A w koło skąpane w słońcu
Mchy i paprocie,
Czasy jeszcze młode
Wspominają czule.
Tam na samym krańcu
ścieżki tajemnic
Leży drzewo spróchniałe
Dawno już korzeni wyzbyte.
Tam w świątyni ciszy
Zwabiona w pułapkę
Myśli przez człowieka
Ta jedna jedyna chwila
Na którą każdy czeka.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.