Wskazujesz mi niebo, którego...
Dobroć serca obejmuje obszar większy, aniżeli szerokie pole sprawiedliwości
Wskazujesz mi dłonią a oczy masz
zamknięte
Niebo, niebo jest tam
Nie dostrzeżesz w tych koszmarnych
głębinach przestrzeni
gdzie mógłbym tworzyć i odbudować to co nie
zbudowałem
Gwiazdki ubrane w blask dekoracji
Zawsze idzie na tej samej ścieżce
ognisty znak mojej stałości
Niebo w mojej duchowej głębi
Tam daleko, ledwie widoczny, na dole
I cudownie przerażający, na skalnej
półce
ubrany w moje ubranie
Niebo, niebo jest tam
nie dostrzegam
Autor: slonzok
Bolesław Zaja
Poetazeslaska.SimpleSite.com
autor
slonzok
Dodano: 2017-02-11 06:04:31
Ten wiersz przeczytano 702 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Zgadzam się z anna
Pozdrawiam:-)
Bardzo wymowne.
ciało zostało na ziemi a dusza w przestworzach