WSPÓŁCZESNY CZŁOWIEK
,,Dziś człowiek tak często nie wie, co nosi w sobie,w głębi swej duszy, swego serca. Jak często jest niepewny swego życia na tej ziemi. Ogarnia go zwątpienie, które przeradza się w rozpacz,,
jak trybik
w wielkiej maszynie
umieszczony w świecie
między produkcją a konsumpcją
odgrywa swoją rolę
możliwie najlepiej
całe życie trwa
ten spektakl
nigdy nie wie
kiedy nastąpi antrakt
zawsze wątpi
czy brawa będą
czy gwizdy
tak trudno znaleźć
zrozumienie wśród ludzi
czy trzeba grać komedię
czy być sobą
ciągle dokucza niepokój
gdy zawiedzie zrozumienie
pozostaje rozpacz
albo przedwczesna
śmierć
autor
najdusia
Dodano: 2014-10-10 00:08:00
Ten wiersz przeczytano 697 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Każda istota na ziemi pojawiła się za zgodą Pana /jako
ten trybik/ i każdy z nas ma tu jakieś ważne zadanie
do spełnienia, inaczej życie na ziemi nie miałoby
jakiegokolwiek sensu. Pozdrawiam cię Janku :)
"jak trybik
w wielkiej maszynie" - bardzo trafnie, też tak się
czuję zastanawiając się: Co ze światem jest nie tak?
Pozdrawiam
Odgrywa swoją rolę. Tak napisałeś. Widzisz - ta gra
jest właśnie przyczyną alienacji człowieka w świecie
produkcyjno -konsumpcyjnym.
Na bycie sobą nie każdego jest stać. Tak sądzę.
Pozdrawiam
Jurek
Dobry wiersz,a tak poza tym to jeszcze się taki nie
narodził,co by wszystkim dogodził...
Warto być sobą,nawet jeśli się nasze oblicze komuś nie
podoba...
Bywa też, że sami przechodzimy zmiany, bo przecież
człowiek dojrzewa na każdym etapie życia.
Czasem to życie nas zmienia i weryfikuje nasze oceny
względem niektórych historii,
np polityków..
Pozdrawiam serdecznie.
Miłego wieczoru Janku życzę:)
Mi nie zależy na tym, aby się podobać ludziom, lecz
Stwórcy niezależnie od tego jak kto na to patrzy, bo i
tak ludzie mnie inaczej odbierają czym się zbytnio nie
przejmuję i dobrze mi z tym. Zostawiłem Ci też
informacje przy wierszu "Samotność gejów". Pozdrawiam.
Smutne. Mnie też dręczą takie myśli. Pozdrawiam Janie
doskonale ukazujesz współczesnego człowieka -
pozdrawiam
gwizdów się nie boję
nie czekam na brawa
staram się być sobą
życie to zabawa
w rozpacz nie popadam
śmierci się nie lękam
radość czerpię z życia
i zbytnio nie pękam...
żyję w zgodzie z Bogiem
z szacunkiem dla ludzi
wciąż zapracowany
żeby się nie nudzić...
pozdrowionka...
słuszna i jakże celna refleksja Janku zawsze na czasie
niestety Pozdrawiam serdecznie :)
Smutna refleksja, Janku...ale taki właśnie los
współczesnego człowieka.
Pozdrawiam:)
Cala prawda, zyciowy wiersz..
Pozdrawiam:-)
Motto , to słowa Jana Pawła II.