Współdysonans

Najukochańszej

jeśli, jak twierdzą zastarzali samotnicy
uwielbienie jest banalne - wystarczy myśl
i może zmienić w krajobraz, przedmiot, miasto

żywię do ciebie wiecznie rozświetlone
ulice Nowych Jorków, ruiny oplecione lianami
(spójrz w oczy poasteckiego posągu
- pełen romantyzm!)

czuję album pełen ruchomych zdjęć
z wesel i styp (nie ma się czemu dziwić
- zastępujesz wspomnienia, nawet babcie
o woskowej skórze mają twoją twarz
drzemią grzecznie w kącie sali
nawet nie próbują udawać, że ożyły)

a ja? lamus, plecak pełen
zabytkowych rupieci: dzieże, kołowrotki
nawet przez internet nie sprzedasz
choćbyś obniżała cenę w nieskończoność
(wielu cwaniaczków wzięłoby za dopłatą
by potem wywalić do kubła)

zostaw na szarą godzinę. poistniejmy we dwoje
nim wstanie świt
koguty z całej wsi rozedrą gardła

czekaj, (sam!) namaluje się autoporttet
akt bliźniąt syjamskich
nie do rozerwania



https://www.youtube.com/watch?v=6V0DS9TYScQ

autor

Florian Konrad

Napisany: 2017-06-14 Dodano: 2017-06-14 00:12:25

Ten wiersz przeczytano 1359 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Sylabiczny Klimat Dramatyczny Tematyka Dla dzieci Okazje Dzień Dziadka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie