WSPÓLNA DROGA

skruszałe SCHODY, stare choć
jeszcze nie wiekowe, już wyostrzone
gładki marmur zjeżony pęknięciami

wczoraj SZEROKIE, proszące
na kolację z czterech stóp, dziś ledwie trzy
się mieszczą- przepychanki na krawędzi!

nasze SCHODY-w górę pnące
nie jednym potknięciem nas częstowały
kolejną raną zniechęcały, by wstać
może gdzieś, a może nigdzie prowadzą?

Jeśli nie nimi, gdzie mam iść k... mać ?!

autor

Maryla85

Dodano: 2009-06-09 18:16:40

Ten wiersz przeczytano 1429 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie