Wspólny nasz cień
Wczoraj jest już zapomniane
jutro jakie będzie- poznamy
a życie biegnie wokoło nas tu i teraz
Odwagi! Nam obojgu potrzeba
Życie jest takie, jakie jest
i mamy je jedno, przydzielone
Jak płyną nasze, dobrze wiemy
i dobrze znamy, te bezwiednie utracone
W życiu jest tylko kilka chwil
które są warte naszego trudu
Wciąż czekamy na nie, pragniemy ich
Bo wiemy, że będą piękniejsze od cudu
Tak mówią uczone księgi i prorocy
Dla nas obojga pragnę by były dnie i
noce
Takie zwyczajne, owiewane ciepłem
wiatrem
Gest ust w uśmiechu, każdemu dłonią z
kwiatem
Na cud nie czekajmy, machnijmy na to
ręką
W życiu jest tyle piękna do zrobienia
Otwórzmy się wzajemnie do siebie
W oczach przyjaźń, miłość, i to jest
pewne
Każdego dnia, w nim chwil tysiące
Chwytajmy oburącz , te w barwach
migające
Cieszmy się, ze oboje jeden chleb
spożywamy
Szczęściem to, ze wspólnie jeden cień
rzucamy
Nasz cień jest barwny
Autor:knipser-slonzok
http://www.slonzok.mojezdjecia.net/blog/
Wczorajszy dzień - tak szybko wielu z nas poszedł w niepamięć
Komentarze (3)
Myślę że w czwartej zwrotce w wersie trzecim powinno
być "Otwórzmy się wzajemnie dla siebie"może źle
odczytałam zamysł autora tak lepiej czyta mi się ten
wers Wiersz jest nie mój ale ja piszę tak jak czuję
Treści zawarte w wierszu są ciekawe pełne nadziei na
lepsze wspólne jutro Wspólny cień w tym wierszu
komonuje dobrą formą i układem zwrotek pozdrawiam
Przyciąga mnie do Ciebie proste pisanie, szczere i
pełne wzruszeń :)
witaj Bolesław, tylko razem we dwoje, możemy budować
szczęście i iść przez życie.
do tego potrzebna miłość i wzajemne zaufanie.
Ładny i mądry wiersz. pozdrawiam serdecznie.