Wspólny ogień

Ja, taka sama, rozmarzona
gdy cię nie ma, w smutku.
Gdy jesteś, ciągle szalona,
błagam o pocałunki po cichutku.

Gdy bez ciebie zasypiam, niestety,
nie widzę żadnego istnienia.
Zaś gdy mówisz, że kochasz na wieki,
przerywam dla Ciebie śluby milczenia.

Twoje wargi złączone z mymi ustami.
I pod każdym Twym dotykiem,
który muska mnie jak aksamit,
zachwycam Cię nowym rozkwitem.

Ja, taka sama, rozpalam ognisko.
W Twych oczach iskr płomień.
Później zapomnimy wszystko,
nawet ten wspólny ogień.

autor

Kornelia

Napisany: 2005-01-31 Dodano: 2005-01-31 00:47:54

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 48

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie